Wat is toch de kunst van afhankelijk kunnen zijn. Ik zie het bij mensen om me heen, bij mijn coachklanten en bij mezelf. Soms wordt er iets in je geraakt dat je het gevoel geeft volledig afhankelijk te zijn van de ander. De situatie zorgt ervoor dat je de ander nodig hebt en dit roept een onaangenaam gevoel bij je op, zoals: “Ik had het toch veel beter alleen kunnen doen, dat zou zoveel makkelijker geweest zijn.” Het is absoluut waar dat sommige dingen alleen doen veel makkelijker is. De uitdaging zit er echter in HOE je de controle loslaat en je als het ware in de overgave zakt.
Verstopt in je kern
Wat er gebeurt als je afhankelijk bent, is dat het je raakt in jouw zelfstandigheid. Zeer waarschijnlijk kan je heel goed zelf bepalen wat je nodig hebt en wat er moet gebeuren. De uitdaging zit echter in het samen optrekken met een ander. Diep van binnen heb je de overtuiging dat je het, als het er op aankomt, toch allemaal alleen moet doen. Dit zit in je kern, in de pijn van je jonge jaren. Dit kan komen omdat je vader/moeder (lees: de ander) er niet voor je was, niet te vertrouwen was, emotioneel afwezig was of je niet kon geven wat je nodig had op dat moment.
Geraakt zijn
Je bent hiermee omgegaan door het zelf allemaal op te lossen. Je bent heel hard gaan werken om de ander niet nodig te hebben. Je hebt je daarmee onafhankelijk van de ander gemaakt, zodat je de ander niet nodig hebt om je veilig en heel te voelen. Echter de kern van het verhaal en van je leven, van ieders leven, is dat we het sámen met de ander te doen hebben. Niet dat je je compleet afhankelijk maakt van de ander, dat is weer een ander verhaal, maar dat je kan voelen hoe kwetsbaar het voor je is dat de ander jou kan raken. Je kan geraakt zijn omdat de ander er niet is, of omdat de ander je teleurstelt, of omdat de ander je onzeker maakt. Blijf bij dit gevoel en in contact met de ander in plaats van het weer alleen op te lossen. Dit is namelijk het patroon dat je heel erg goed kent. De uitdaging is om bij het onprettige gevoel te blijven dat in je wordt aanraakt. De eerste stap is om dit gevoel te verwelkomen en bij jezelf te blijven. Daarna kan je de verbinding met de ander weer openen samen met de verbinding in jezelf.
Weer helemaal voelen
Dan neem jij de volle verantwoordelijkheid voor jezelf en geef je jezelf veiligheid in de relatie met de ander. Je leert erop vertrouwen dat de veiligheid in jezelf zit. Je mag weer helemaal voelen en toestaan wat het met je doet. Dan zal zichtbaar worden wat er onder het onprettige gevoel zit. Dit inzicht is een stap in jouw persoonlijke ontwikkeling. En is een stap richting jouw innerlijke essentie en kracht.
