top of page
Zoeken

Het oer en oude in jou

In de tijd dat we nog jagers en verzamelaars waren, was kennis van de natuur een vanzelfsprekendheid. Je moest weten wanneer welke planten groeiden en wat het beste moment was om ze te verzamelen en eventueel te laten drogen voor een later moment in het jaar. Ook moest je onthouden waar bepaalde kruiden en planten stonden zodat je er later meer van kon plukken. Met het jagen op dieren was het niet anders. Er werd zorgvuldig waargenomen waar kuddes leefden of zich op een bepaald moment bevonden. En welk specifiek dier of dieren in de kudde gedood konden worden. Vanuit het oogpunt dat de soort moest blijven voortbestaan, uit respect voor alle levende wezens op aarde. Ook zou het de ondergang van de #mensheid betekend hebben als alles gedood zou worden.


Mens Zijn in de IJstijd


De boeken van Jean M. Auel fascineren me enorm. De reeks boeken gaat over de mensheid (de Neanderthalers en de Cro-Magnon) in de IJstijd. Het tijdperk van de jagers en verzamelaars. De hoofdrolspeelster verliest haar ouders en wordt opgenomen en grootgebracht door De Stam (Neanderthalers). Op een gegeven moment gaat zij op zoek naar De Anderen (haar 'eigen' soort).

Door haar pleegmoeder is zij opgeleid tot #medicijnvrouw en leert zij alles over helende en heilzame planten en kruiden. De kennis heeft zij overgedragen gekregen van generatie op generatie. Zo kan ze zieke mensen genezen en kan ze naar ‘de andere wereld’ reizen met plantmedicijnen.


Met het leven in een stam (grot) had iedereen een taak, vaak lag dit in het verlengde van waar iemand goed in was. Ook leefde vroegere volkeren vaak met twee type leiders. De leider van de stam in de zin van dat hij of zij aan het hoofd stond en zich bezig hield met de dagelijkse bezigheden. En er was een spiritueel leider, die zich bezig hield met ceremonies, rites, genezen en dergelijke zaken.

Respect voor de natuur


Wat mij zo aanspreekt als ik meegenomen wordt in het bestaan van duizenden jaren geleden, is de grote #eerbied en #dankbaarheid voor alles wat leeft en dat men doorhad hoe de mensheid zich verhoudt tot alle andere levende planten en dieren. De ene is niet beter dan de andere. Er is diep respect voor en het leven mét de natuur. De kracht van de elementen kou en vuur worden verstaan. En als dieren gedood werden dan was het gebruikelijk om de geest van het dier te bedanken en de geest te vragen om de Grote Aardmoeder te bedanken voor het voedsel dat ze heeft laten nemen. Uit eerbied en respect werd het hart van het dier begraven en daarmee teruggegeven aan de #GroteAardmoeder.


De Grote Aardmoeder


In verschillende mythes en religie bestaat de oermoeder. Gesteld wordt dat zij voortkwam uit de oer-chaos en dat zij de eeuwige vruchtbare bron van alles is. In de Griekse mythologie verenigd zij (Gaia) zich met de Hemel (het mannelijke) en vormen zij samen het eerste godenpaar.

In de reeks van de #aardkinderen word vaak gesproken uit naam van de Grote Aardmoeder. Het geloof dat zij al het leven op aarde heeft geschapenen en ze vereren haar. Zo zijn er spirituele leiders die spreken en handelen vanuit haar naam, noem het een medicijnvrouw, een genezer of een sjamaan.


Het oudste venusbeeldje dat is teruggevonden is circa 35.000 jaar oud. Men verondersteld dat het een verering van Moeder Aarde is. Maar later werd gesuggereerd dat het een vruchtbaarheidssymbool was of een gezondheidsideaal liet zien. In de IJstijd was het niet waarschijnlijk dat er zwaarlijvige vrouwen waren, omdat jagers en verzamelaars veel aan het trekken waren en zwaarlijvigheid dit verhinderde en dus de dood tot gevolg zou hebben. Echter zou zwaarlijvigheid gewenste welvarendheid en overvloed kunnen aantonen. En een dikke vrouw kan gemakkelijk en veel kinderen voeden en dus grootbrengen. Wat betekende dat de soort zou voortbestaan.


De Venus von Willendorf Bron: Bjørn Christian Tørrissen via Wikimedia Commons


Het eren van de Grote Aardmoeder wordt vandaag de dag weer geleefd. Het is een bewustzijn van het aardse leven met alles wat er om ons heen is. En dat wij onderdeel uitmaken van een groter geheel.

Terug naar de toekomst


Er heerst in deze tijd een bepaalde ‘honger’ naar de leefwijze van vroeger. Er wordt meer in community ’s geleefd, zelf groente en fruit verbouwt, bewuster omgegaan met wat je verbruikt van de aarde en soms zelfs ook op welke manier je de aarde weer iets terug kan geven. Het roept bij mij een gevoel van #terugnaardetoekomst op, vanuit het oerprincipe dat er een groot respect en diepe dankbaarheid is voor dat wat er op aarde is en leeft. Dat we graag zelf weer dingen willen maken met onze handen en dat het “simpeler” leven ons innerlijke vuur opstookt. Het #oer en #oude dat in je vezels zit, wil in harmonie Zijn met alles om zich heen.

28 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page